هيمو (Himo): طنابي كه دو دسته نانچاكو را به هم متصل ميكند.
آنا (Ana): سوراخي كه طناب (Himo) از آن رد ميشود و در دسته نانچاكو قرار دارد.
كوساري (Kusari): زنجيري كه دو دسته نانچاكو با آن به بسته متصل شدهاند. (بعضي از نانچاكوها داراي طناب و بعضي، زنجير هستند)
كونتوه (Kontoh): جايي كه زنجير يا طناب به بدنه متصل ميشود.
جوكونبو (Jukon-bo): قسمت بالايي دسته (نزديك به دسته)
چوكونبو (Chukon-bu): قسمت مركزي دسته
كيكونبو (Kikon-bu): قسمت پاييني دسته
كونتهاي (Kontei): انتهاي دستهها
در چين به چوب حملهكننده، چوب اژدها (به چيني: 龍棍) و به چوب دسته، چوب يانگ (به چيني: 陽棍) مي گويند. دسته نانچاكو چيني گرد است اما نانچاكو اوكيناوايي هشتوجهي است كه باعث وارد كردن جراحات بيشتري به هدف مي شود. بلندي آن بايد به حدي باشد كه بتواند در هنگام بالا گرفتن از بازو محافظت كند. بلندي طناب يا زنجير هم بايد به حدي باشد كه بتوان دسته ها را بتوان به راحتي بدور كف دست قرار داد. يكسان بودن اندازه دو دسته و داشتن تعادل آنها در دقت ضربات بسيار تاثيرگذار و مهم است. تعادل دستهها بايد به سمت خارج آنها باشد تا بتوان به راحتي با آنها ضربه زد و در چرخش آنها را كنترل نمود.نانچيكو دسته ها در گذشته از چوب درختان محكمي همچون بلوط ساخته ميشده است. اين دسته ها را چندين سال در يزر گل قرار ميدادند تا كمبود اكسيژن و ويژگي اسيدي آن باعث محكمتر شدن آنها شده و از پوسيدگي آنها جلوگيري كند. طناب آن نيز از موي اسب درست ميشدهاست.